ovmaq

ovmaq
1.
f.
1. Ovulmuş hala salmaq, narın etmək, narınlaşdırmaq. Maxorkanı ovmaq. – Xalıqverdi kişi köhnə məndulə kisədən tənbəki çıxarıb ovcunda ovdu. Ə. Vəl..
2. Yuyub qazımaq (dağıtmaq), yuyub aparmaq, deşmək. Yarğan yarar sinəsini dağların; Sular ovar binəsini dağların. R. R.. On-on beş metr uzunluğunda güclü su şırnağı . . dağı ovub dağıdırdı. Ə. S..
3. Dəlmək, qazımaq. Dağların içini ovaraq bu tuneli açmışlar. M. İ.. // Bıçaq və b. ucuiti şeylə pozmaq, silmək, pozub görünməz etmək. O sənin yazdığını; Ovub tökdü bıçaqla. Z. Xəlil.
4. məc. Əzişdirmək, əzmək, əziyyət vermək. Həyat <Səriyyə və uşaqlarını> şüursuz və iradəsiz bir cisim kimi öz təkərinin altına alıb əzməyə, ovmağa başladı. M. İ..
2.
bax ovuşdurmaq. <Camadar> başladı mənim canımı ovmağa, sora da kisələməyə. C. M.. . . Səriyyə gözlərini ovub ətrafa baxdı. . M. İ..
◊ Burnunu ovmaq – bax burun.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • ovuşdurmaq — f. 1. Bədənin hər hansı bir yerini barmaqları ilə sıxmaq, əzişdirmək; əlini gəzdirib ovucla sıxmaq, ovmaq; masaj eləmək. Üzünü ovuşdurmaq. – Şeyda alnını ovuşduraraq düşüncəyə dalar. H. C.. Ovuşdurub bir az o əllərini; Əmr etdi qoşuna: – Vurun… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • burun — is. 1. İnsan və heyvanın üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı. Dik burun. Düz burun. Yastı burun. Burun pərdəsi (burun deşiklərinin arasındakı pərdə). 2. Müxtəlif şeylərin, alətlərin və s. nin uc tərəfi, irəli çıxan hissəsi. Çəkmənin burnu. Dəhrənin …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ovma — 1. 1. «Ovmaq 1»dan f. is. 2. sif. Ovulmuş, narınlaşdırılmış, narın edilmiş. Qarakişi . . iri iri doğrayıb cibinə yığdığı qəzetdən bir parça çıxarıb arasına ovma tənbəki doldurdu. B. Bayramov. 3. is. məh. Pendir ovuntusu ilə kərə yağı qatışığından …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qulunc — is. <ər. əsli yun.> Soyuqdəymə nəticəsində əksərən kürək əzələlərində əmələ gələn ağrı. <Sübhanverdizadəyə> elə gəldi ki, onun quluncu bərk sancır, kürəyi qovuşur, ürəyi qalxır, dizləri qopur, beli sınır. S. R.. Qulunc olmaq – soyuq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əvgələməg — I (Biləsuvar) ovmaq, masaj etmək. – Boynumu bir az əvgələ, yaman ağrıyır II (Biləsuvar) yüngülvari yumaq. – Mənim o köynəyimi əvgələ …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • həfgələməx’ — I (Çənbərək) tam çeynəmədən yemək. – Ajıdım deyn bir xamralı həfgələdim II (Şərur) ovmaq, ovuşdurmaq …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • o:ğalamax — (Ucar, Zaqatala) ovmaq. – Unun üsdünə su çiliyirix’, so:ra o:ğalıyırıx olur umaç (Ucar) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • oğmax — (Qax, Zaqatala) 1. oymaq. – Horanı su oğufdu (Qax) 2. ovmaq. – Belimi gərək oğaydınğ (Zaqatala) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • oyuşdamax — (Qazax) ovmaq, ovuşdurmaq. – Oyuşdamax lazımdı ayağımı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”